مسعود پزشکیان در پیامی درگذشت ناگهانی همسر اسماعیل سقاب اصفهانی را به وی تسلیت گفت و برای آن مرحومه آرامش و رحمت ابدی مسئلت کرد.
پس از جنجال‌های رسانه‌ای پیرامون انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی، برخی اعضای جبهه اصلاحات با استناد به اطلاعات جدید تأکید کردند ادعاهای مطرح‌شده درباره وابستگی سیاسی و نبود تخصص وی با واقعیت فاصله دارد و بخش مهمی از این برداشت‌ها ناشی از فضاسازی رسانه‌ای بوده است.
پس از ۲۱ آبان ماه که رئیس‌جمهوری در حکمی انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی را به عنوان رئیس سازمان بهینه‌سازی و مدیریت راهبردی انرژی منصوب کرد تا همین دیروز، بحث‌های زیادی درباره انتصاب وی درگرفت. طیفی از اصلاح‌طلبان و حامیان سیاسی و انتخاباتی دولت برآشفته شدند که اسماعیل سقاب کاملاً در جناح مقابل تعریف می‌شود و حتی در زمره اعضای دولت گذشته بود، بنابراین انتصابش محل سؤال است.
اسماعیل سقاب اصفهانی رئیس سازمان بهینه سازی و مدیریت راهبردی انرژی در حاشیه حیاط دولت:: هیچ‌گاه عضو جناح سیاسی، گروه، حزب یا جبهه‌ای نبوده‌ام و در هیچ جلسه حزبی، جناحی یا سیاسی شرکت نکرده‌ام. هیچ عضویتی هم ندارم. البته حضور در جلسات حزبی و جناحی را بد نمی‌دانم و افرادی که به این فعالیت‌ها علاقه دارند، ارزشمند و محترم هستند، اما من شخصاً به این بخش علاقه‌ای نداشته‌ام و ان‌شاءالله در آینده نیز نخواهم داشت.
معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان سیاست‌گذاری و مدیریت راهبردی انرژی با تاکید بر بی‌طرفی سیاسی خود و اینکه همه باید برای حل مسائل انرژی دعواهای جناحی را کنار بگذارند و با نگاه ملی اقدام کنند، گفت: هیچ‌گاه عضو جناح یا حزب خاصی نبوده و اجازه نداده مباحث سیاسی وارد جلسات تخصصی این سازمان شود.
من در میان همه کسانی که به انتصاب آقای اسماعیل سقاب اصفهانی انتقاد کردند، ندیدم کسی مستقیماً نسبت به کارآمدی، توان مدیریتی یا عملکرد اجرایی ایشان ایرادی مطرح کند. تقریباً تمام نقدها متوجه این بود که آقای رئیس‌جمهوری چرا فردی را که پیش‌تر در دولت شهید رئیسی حضور داشته یا در مقطعی مسئولیتی در آن دولت داشته، انتخاب کرده است.
انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی به ریاست سازمان تازه تأسیس بهینه‌سازی و مدیریت راهبردی انرژی، در چهارچوب گام عملی دولت مسعود پزشکیان برای قرار دادن شعار «وفاق» در خدمت پیشرفت کشور و اصلاح یکی از مهم‌ترین ناترازی‌های ایران حائز اهمیت است. ناترازی حیرت‌انگیزی که از قبال آن سالانه حدود ۱۰۰ میلیارد دلار یارانه پنهان را در کشوری با ذخایر افسانه‌ای انرژی می‌بلعد و عملاً بیش از بودجه آموزش و بهداشت هزینه برجا می‌گذارد.