نمیدانم چرا برای تشیع سوختهسرایی نیامدند
منصور برزگر:کشتی باید برای همه رایگان باشد
منصور برزگر در حاشیه برگزاری جشنواره کشتی آزاد خردسالان به نام خودش برگزار شد؛ به تمجید از افازیش آمار تعداد کشتیگیران پرداخت.
فینال جشنواره خردسالان سال 1404 کشتی آزاد تهران به نام منصور برزگر برگزار شد. این مسابقات در حالی به میزبانی سالن هفتم تیر برگزار شد که منصور برزگر خودش هم در سالن مسابقات حضور داشت. بعد از پایان این رقابتها منصور برزگر با توجه حضور نونهالان و خردسالان زیادی در این رقابتها گفت:« الان آمار نفرات فعال در کشتی بالا رفته اما به صورت کلی تنها اشکالی که در این برنامهها میبینم این است که به کشتی نباید دید درآمدزایی داشته باشیم و صرفا نگاهمان باید سرمایهگذاری باشد. کشتی فوتبال نیست و اصولا قشر ضعیف سراغش میآیند. این شهریهها سرسامآور است و نمیدانم چه فکری میخواهند بکنند. زمانی که ما ورزش میکردیم تمام این مراکز دولتی بود اما الان به بخش خصوصی واگذار شده است.»
برزگر در ادامه با انتقاد از جایگاه کشتی تهران در مسابقات قهرمانی کشور ادامه داد:« در گذشته هیچ وقت امتیاز تهران و مرکزی را در مسابقات قهرمان کشوری حساب نمیکردند که استانهای دیگر مثل مازندران و کرمانشاه روی سکو بروند ولی الان که حساب میکنند گرفتن مقام اولی برای تهران سخت شده است. به کشتی باید دید المپیکی داشت، که ما هیچوقت در ورزش کشورمان چنین دیدی نداشتم. کشورهایی که در مجموع از ما عقبترند، اما در المپیک از ما پیشی میگیرند.»
سربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد درخصوص برنامهریزی برای رده سنی خردسالان گفت:« عمر کشتی بین 10-15 سال است و این به من ثابت شده، اگر زود شروع کنی، زود هم دوره کشتیات تمام میشود. به بچه خردسال و نوجوان نباید فشار آورد. عسگری و همکارانش در هیئت زحمت میکشند ولی باید حواسشان باشد که در ردههای سنی پایه فشار زیادی وارد نشود. ما نه تنها در کشتی، در استعدادکشی نابغهایم و به نحو احسنت از داشتههایمان استفاده نمیکنیم. بچههای ما ذاتا باهوشند اما از آن بهرهبرداری نمیشود. باید گروه استعدادیابی داشته باشیم. باید به صورت خاص برای ردههای سنی خردسال و نونهال مربی تربیت کنیم. مربیای که با تمریناتش جلوی رشد بچه را نگیرد. در این رده سنی ما قهرمان المپیک و جهان نمیخواهیم، مهم پرورش کشتیگیر است. یعنی باید مربی طوری برنامهریزی کند که این بچهها در 16-17 سالگی به فکر قهرمانی باشند نه 10-12 سالگی که اوج رشد بچه است.»
نایب قهرمان المپیک 1976 مونترال و قهرمان سال 1973 جهان درخصوص ضایعه درگذشت دو بزرگِ کشتی در هفتهای که به روز ملی کشتی منتهی میشد، ادامه داد:« ما در روزهای گذشته دو تن از ستارههایمان را از دست دادیم و واقعا جای تاسف است. البته این شتری است که جلوی خانه همه میخوابد و هیچ رقمه هم نمیشود جلوی آن را گرفت. مراسم درگذشت امامعلی حبیبی در مازندران که باشکوه برگزار شد، اما تشییع رضا سوختهسرایی نه. نمیدانم جامعه کشتی برای بدرقه رضا سوختهسرایی نیامدند. البته بچههای گرگان گله کردند که چرا سوختهسرایی را آنجا نبردند، ولی الحمدالله مراسم ختمش خیلی باشکوه بود. من هم آنجا بودم و سالن یک ساعت و نیم پرو خالی شد.»
برزگر با اشاره به جایگاه حبیبی و سوختهسرایی گفت:« هر دو از قهرمانان نامی دنیا بودند همین آقای سوخته سرایی را اگر در نونهالی و نوجوانی با او ورزش میکردند، نه اصلا کشتی، هر رشته دیگری، با آن قد و قواره و قدرت ستاره دنیا میشد اما متاسفانه در زمان سربازیاش تازه توسط آقای آذرخش کشف شد و او را به ناصر گیوهچی سپرد و مشکلات فنی زیادی داشت. 5 سال تیم ملی بود و مدالی نگرفت. سال 78 که من مربی شدم با تغییراتی که در تمرین او گذاشتم دو نقره گرفت اما اگر برنامهها درست پیش میرفت او میتوانست به اندازه مدوید در کشتی مدال بگیرد.»
انتهای پیام/