بار قهرمانی در نروژ روی دوش فوق‌سنگین‌های وزنه‌برداری ایران
مهیا برای حسن ختام طلایی!
امروز در روز پایانی نودمین دوره رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری مردان و زنان در سال ۲۰۲۵، با روی تخته رفتن وزنه‌برداران دسته فوق‌سنگین (۱۱۰+ کیلوگرم) در شهر فورده نروژ، قویترین مرد و زن وزنه‌برداری جهان در سال ۲۰۲۵ معرفی خواهند شد. همچنین سه تیم برتر جهان بر اساس امتیازات کسب‌شده مشخص می‌شوند که با توجه به برتری عددی و حضور کامل در این رقابت‌ها، گوی سبقت را از سایر رقبا ربوده و بر سکوی قهرمانی جای خواهند گرفت. از ابتدای این رقابت‌ها، شرایط و موقعیت کاروان وزنه‌برداری ایران برای کسب هر دو عنوان ویژه روز پایانی (قویترین وزنه‌بردار و قهرمانی تیمی) به‌مراتب از رقبای جهانی بهتر بوده است؛ البته به شرطی که طبق برنامه‌ریزی پیش برویم و در دسته فوق‌سنگین، مچ رقبای نامدار خود را روی تخته مسابقه بخوابانیم.
زور آخر برای پس گرفتن شعار المپیک
امروز با روی تخته رفتن دو نماینده شایسته و باتجربه فوق سنگین کشورمان یعنی علی داودی و آیت شریفی در دسته وزنی 110+ کیلوگرم گروه A، پرونده نودمین دوره رقابت‌های وزنه‌برداری مردان و زنان قهرمانی جهان در سال 2025، در شهر فورده نروژ بسته می‌شود. روزی سرنوشت‌ساز برای مدعیان کسب عنوان قویترین مرد وزنه‌برداری جهان و صید نودمین جام قهرمانی تیمی و امتیازی دنیا همچون «ایران» که اصلاً با همین دوهدف در آوردگاه جهانی نروژ حاضر شدند. بی‌شک باتوجه به شیب نزولی که هر سال در رقابت‌های جهانی احساس می‌شود، همچنین افت محسوس سطح کیفی و کمی رقابت‌های جهانی 2025(حضور فقط 4 تیم با ترکیب کامل یا همان 8 نفره در آوردگاه جهانی نروژ) از همان بدو ورود کاروان کشورمان به فورده نروژ می‌شد پیش‌بینی کرد که ما می‌توانیم برای دومین بار در طول تاریخ رقابت‌های جهانی صاحب سکوی امتیازی و قهرمانی تیمی رقابت‌های جهانی نروژ شویم.
البته در این مسیر تیم‌های وزنه‌برداری امریکا، مکزیک و چین تایپه نیز کنار ما برای قهرمانی می‌جنگند. اما با توجه به شرایط ایده‌آلی که ما در دسته وزنی فوق سنگین با داشتن دو وزنه‌بردار امیدوار برای کسب مدال جهانی داریم، قطعاً شانس و بخت ما برای ایستادن روی سکوی قهرمانی جهان به نسبت رقبا بیشتر است. اما قطعاً باید تا لحظه آخر مسابقات دسته فوق سنگین صبور بود و دید که چه نتایجی برای نماینده‌های وزنه‌برداری ایران در جدال با رقبای خود ترسیم خواهد شد. علی داودی و آیت شریفی دو نماینده فوق سنگین ما در نروژ هستند. با توجه به آسیب‌دیدگی که روزهای آخر قبل از اعزام تیم به نروژ برای آیت شریفی رخ داد، اگرچه او همچنان یکی از امیدهای اصلی کسب مدال در دسته وزنی 110+ کیلوگرم برای ما به شمار می‌رود اما شانس او به مراتب نسبت به علی داودی نایب قهرمان المپیک 2021 توکیو برای رکوردشکنی مخصوصاً در دوضرب و مجموع، همچنین تصاحب عنوان قویترین مرد وزنه‌برداری جهان بعد از 12 سال، کمتر است. داودی و شریفی دو رقیب نامدار و گردن کلفت پیش رو دارند؛ گورمیناسیان ارمنی‌الاصل که تبعه بحرین شده و برای این کشور وزنه می‌زند. همچنین لالیان ارمنی که هر دو جزو شانس‌های اصلی کسب نشان طلا و عنوان قویترین مرد دنیا در نروژ به شمار می‌روند. قطعاً حالا که بار قهرمانی روی دوش فوق سنگین‌های ما افتاده است، باید منتظر بمانیم تا امروز عصر و ببینیم چه شرایطی روی تخته مسابقه برای وزنه‌برداران کشورمان ثبت می‌شود.
معینی فراتر از انتظار وزنه زد
وقتی معتقدیم سطح کیفی و کمی این دوره از رقابت‌های وزنه‌برداری جهان افت محسوسی نسبت به سه دهه قبل و حتی سال‌های پیش داشته است، با نیم نگاهی به رقابت دسته وزنی 94 کیلوگرم مردان و تعداد حاضرین در گروه A این رقابت، کاملاً با ما هم‌عقیده خواهید بود که شرایط کمی و کیفی رقابت‌های جهانی در اغلب اوزان برگزار شده، حقیقتاً به نسبت گذشته چنگی به دل نمی‌زند. مطمئناً درخشش علیرضا معینی پسر خوب و شایسته اصفهانی تیم ملی کشورمان در این دسته وزنی و علی عالی‌پور دیگر وزنه‌بردار جوان و شایسته این دسته وزنی جای تقدیر و تجلیل فراوان دارد. اما نمی‌شود افت محسوس کیفی و کمی این دسته وزنی را نادیده گرفت. در گروه A دسته وزنی 94 کیلوگرم، تنها 6 وزنه‌بردار حضور داشتند که از این جمع با اوت شدن وزنه‌بردار آلمانی در دوضرب و کنار رفتن وزنه‌بردار ضعیف مصری از گردونه رقابت مدعیان، رقابت برای کسب مدال‌های جهانی فقط بین 4 وزنه بردار باقیمانده در این گروه بود که اتفاقاً 3 وزنه‌بردار آن ایرانی بودند. (عالی عالی‌پور، علیرضا معینی و کیانوش رستمی) که البته رستمی برای کوزوو وزنه زد. نفر چهارم هم «کارلوس ناسار» بلغارستانی بود که دردوضرب و مجموع با شکستن رکورد دنیا و خواباندن مچ وزنه‌برداران ما، مدال ارزشمند طلای مجموع جهان در این دسته وزنی را بار دیگر به خود اختصاص داد. نکته فاجعه‌بار‌تر این بود که از گروه B این وزن 2 وزنه بردار کلمبیایی و فرانسوی صاحب مدال جهانی شدند و وزنه‌برداران ما را کنار زدند! این در حالی بود که اگر کادرفنی برای حرکت دوم عالی‌پور بجای انتخاب وزنه 217، وزنه 215 کیلوگرم را گزینش می‌کرد، عالی‌پور هم می‌توانست در جمع مدال آوران باشد و صاحب نقره دوضرب و مجموع جهان شود. اما انی اتفاق رخ نداد تا بازهم ما از رقبا رودست بخوریم و در رقابتی که برای مدال‌آوری در جدول 94 کیلوگرم فقط با 2 وزنه بردار رقابت داشتیم، ببازیم و به همان مدال نقره معینی در مجموع بسنده کنیم. در باب افت سطح کیفی و رکوردی این دوره از مسابقات و این دسته وزنی هم همین بس که 24 سال پیش کوروش باقری در رقابت‌های جهانی 2001 با ثبت وزنه 185 کیلوگرم یکضرب و 222.5 کیلوگرم دوضرب با 407.5 کیلوگرم مجموع صاحب نشان طلای مجموع جهانی شد. یا سهراب مرادی دیگر نماینده شایسته کشورمان در سال 2017 (7 سال قبل) و رقابت‌های جهانی آناهایم ترکیه با مهار وزنه‌های 184 کیلوگرم یکضرب، 233 کیلوگرم دوضرب و مجموع 417 کیلوگرم ضمن شکستن رکوردهای دنیا در این وزن صاحب نشان طلای مجموع جهان در دسته وزنی 94 کیلوگرم شد. حالا شما خودتان رکوردهای نمایندگان ستاره‌های سابق ملی‌پوش کشورمان در این دسته وزنی را با رکوردهای ثبت شده قهرمانان این دسته وزنی مقایسه کنید و قضاوت کنید که آیا وزنه‌برداری جهان و به تبع آن کشورمان شیب نزولی پیش گرفته است یا خیر؟
هرچند باید اعتراف کنیم که توقع یک چنین عملکرد فنی عالی و بی‌نقصی را از علیرضا معینی ستاره اصفهانی و جوان کشورمان در رقابت دسته 94 کیلوگرم جهانی نروژ نداشتیم! قطعاً معینی غیرت کرد و با ثبت 6 حرکت صحیح کاری کرد کارستان. این جوان با طلای یکضرب، شکستن رکورد استاندارد یکضرب جهان با ثبت وزنه 182 کیلوگرم، همچنین مهار وزنه 209 کیلوگرم دوضرب و مجموع 391 کیلوگرم، نایب قهرمانی ارزشمندی را دشت کرد که می‌تواند برای او انگیزه دوچندانی باشد برای ساختن آتیه‌ای درخشان‌تر از جهانی 2025 نروژ. عالی‌پور هم با نقره یکضرب، بد کار نکرد. او هم جوان شایسته‌ای است که باید به آینده‌اش امیدوار بود. اگرچه در سال‌های آینده باید منتظر اضافه شدن وزنه‌برداران قدرتمندتری در این دسته وزنی مثل فارس الباخ قطری و یا همین وزنه بردار جوان کلمبیایی با شرایط رکوردی بهتر در مسیر کسب سهمیه المپیک باشیم.
انتهای پیام/
زور آخر برای پس گرفتن شعار المپیک
امروز با روی تخته رفتن دو نماینده شایسته و باتجربه فوق سنگین کشورمان یعنی علی داودی و آیت شریفی در دسته وزنی 110+ کیلوگرم گروه A، پرونده نودمین دوره رقابت‌های وزنه‌برداری مردان و زنان قهرمانی جهان در سال 2025، در شهر فورده نروژ بسته می‌شود. روزی سرنوشت‌ساز برای مدعیان کسب عنوان قویترین مرد وزنه‌برداری جهان و صید نودمین جام قهرمانی تیمی و امتیازی دنیا همچون «ایران» که اصلاً با همین دوهدف در آوردگاه جهانی نروژ حاضر شدند. بی‌شک باتوجه به شیب نزولی که هر سال در رقابت‌های جهانی احساس می‌شود، همچنین افت محسوس سطح کیفی و کمی رقابت‌های جهانی 2025(حضور فقط 4 تیم با ترکیب کامل یا همان 8 نفره در آوردگاه جهانی نروژ) از همان بدو ورود کاروان کشورمان به فورده نروژ می‌شد پیش‌بینی کرد که ما می‌توانیم برای دومین بار در طول تاریخ رقابت‌های جهانی صاحب سکوی امتیازی و قهرمانی تیمی رقابت‌های جهانی نروژ شویم.
البته در این مسیر تیم‌های وزنه‌برداری امریکا، مکزیک و چین تایپه نیز کنار ما برای قهرمانی می‌جنگند. اما با توجه به شرایط ایده‌آلی که ما در دسته وزنی فوق سنگین با داشتن دو وزنه‌بردار امیدوار برای کسب مدال جهانی داریم، قطعاً شانس و بخت ما برای ایستادن روی سکوی قهرمانی جهان به نسبت رقبا بیشتر است. اما قطعاً باید تا لحظه آخر مسابقات دسته فوق سنگین صبور بود و دید که چه نتایجی برای نماینده‌های وزنه‌برداری ایران در جدال با رقبای خود ترسیم خواهد شد. علی داودی و آیت شریفی دو نماینده فوق سنگین ما در نروژ هستند. با توجه به آسیب‌دیدگی که روزهای آخر قبل از اعزام تیم به نروژ برای آیت شریفی رخ داد، اگرچه او همچنان یکی از امیدهای اصلی کسب مدال در دسته وزنی 110+ کیلوگرم برای ما به شمار می‌رود اما شانس او به مراتب نسبت به علی داودی نایب قهرمان المپیک 2021 توکیو برای رکوردشکنی مخصوصاً در دوضرب و مجموع، همچنین تصاحب عنوان قویترین مرد وزنه‌برداری جهان بعد از 12 سال، کمتر است. داودی و شریفی دو رقیب نامدار و گردن کلفت پیش رو دارند؛ گورمیناسیان ارمنی‌الاصل که تبعه بحرین شده و برای این کشور وزنه می‌زند. همچنین لالیان ارمنی که هر دو جزو شانس‌های اصلی کسب نشان طلا و عنوان قویترین مرد دنیا در نروژ به شمار می‌روند. قطعاً حالا که بار قهرمانی روی دوش فوق سنگین‌های ما افتاده است، باید منتظر بمانیم تا امروز عصر و ببینیم چه شرایطی روی تخته مسابقه برای وزنه‌برداران کشورمان ثبت می‌شود.
معینی فراتر از انتظار وزنه زد
وقتی معتقدیم سطح کیفی و کمی این دوره از رقابت‌های وزنه‌برداری جهان افت محسوسی نسبت به سه دهه قبل و حتی سال‌های پیش داشته است، با نیم نگاهی به رقابت دسته وزنی 94 کیلوگرم مردان و تعداد حاضرین در گروه A این رقابت، کاملاً با ما هم‌عقیده خواهید بود که شرایط کمی و کیفی رقابت‌های جهانی در اغلب اوزان برگزار شده، حقیقتاً به نسبت گذشته چنگی به دل نمی‌زند. مطمئناً درخشش علیرضا معینی پسر خوب و شایسته اصفهانی تیم ملی کشورمان در این دسته وزنی و علی عالی‌پور دیگر وزنه‌بردار جوان و شایسته این دسته وزنی جای تقدیر و تجلیل فراوان دارد. اما نمی‌شود افت محسوس کیفی و کمی این دسته وزنی را نادیده گرفت. در گروه A دسته وزنی 94 کیلوگرم، تنها 6 وزنه‌بردار حضور داشتند که از این جمع با اوت شدن وزنه‌بردار آلمانی در دوضرب و کنار رفتن وزنه‌بردار ضعیف مصری از گردونه رقابت مدعیان، رقابت برای کسب مدال‌های جهانی فقط بین 4 وزنه بردار باقیمانده در این گروه بود که اتفاقاً 3 وزنه‌بردار آن ایرانی بودند. (عالی عالی‌پور، علیرضا معینی و کیانوش رستمی) که البته رستمی برای کوزوو وزنه زد. نفر چهارم هم «کارلوس ناسار» بلغارستانی بود که دردوضرب و مجموع با شکستن رکورد دنیا و خواباندن مچ وزنه‌برداران ما، مدال ارزشمند طلای مجموع جهان در این دسته وزنی را بار دیگر به خود اختصاص داد. نکته فاجعه‌بار‌تر این بود که از گروه B این وزن 2 وزنه بردار کلمبیایی و فرانسوی صاحب مدال جهانی شدند و وزنه‌برداران ما را کنار زدند! این در حالی بود که اگر کادرفنی برای حرکت دوم عالی‌پور بجای انتخاب وزنه 217، وزنه 215 کیلوگرم را گزینش می‌کرد، عالی‌پور هم می‌توانست در جمع مدال آوران باشد و صاحب نقره دوضرب و مجموع جهان شود. اما انی اتفاق رخ نداد تا بازهم ما از رقبا رودست بخوریم و در رقابتی که برای مدال‌آوری در جدول 94 کیلوگرم فقط با 2 وزنه بردار رقابت داشتیم، ببازیم و به همان مدال نقره معینی در مجموع بسنده کنیم. در باب افت سطح کیفی و رکوردی این دوره از مسابقات و این دسته وزنی هم همین بس که 24 سال پیش کوروش باقری در رقابت‌های جهانی 2001 با ثبت وزنه 185 کیلوگرم یکضرب و 222.5 کیلوگرم دوضرب با 407.5 کیلوگرم مجموع صاحب نشان طلای مجموع جهانی شد. یا سهراب مرادی دیگر نماینده شایسته کشورمان در سال 2017 (7 سال قبل) و رقابت‌های جهانی آناهایم ترکیه با مهار وزنه‌های 184 کیلوگرم یکضرب، 233 کیلوگرم دوضرب و مجموع 417 کیلوگرم ضمن شکستن رکوردهای دنیا در این وزن صاحب نشان طلای مجموع جهان در دسته وزنی 94 کیلوگرم شد. حالا شما خودتان رکوردهای نمایندگان ستاره‌های سابق ملی‌پوش کشورمان در این دسته وزنی را با رکوردهای ثبت شده قهرمانان این دسته وزنی مقایسه کنید و قضاوت کنید که آیا وزنه‌برداری جهان و به تبع آن کشورمان شیب نزولی پیش گرفته است یا خیر؟
هرچند باید اعتراف کنیم که توقع یک چنین عملکرد فنی عالی و بی‌نقصی را از علیرضا معینی ستاره اصفهانی و جوان کشورمان در رقابت دسته 94 کیلوگرم جهانی نروژ نداشتیم! قطعاً معینی غیرت کرد و با ثبت 6 حرکت صحیح کاری کرد کارستان. این جوان با طلای یکضرب، شکستن رکورد استاندارد یکضرب جهان با ثبت وزنه 182 کیلوگرم، همچنین مهار وزنه 209 کیلوگرم دوضرب و مجموع 391 کیلوگرم، نایب قهرمانی ارزشمندی را دشت کرد که می‌تواند برای او انگیزه دوچندانی باشد برای ساختن آتیه‌ای درخشان‌تر از جهانی 2025 نروژ. عالی‌پور هم با نقره یکضرب، بد کار نکرد. او هم جوان شایسته‌ای است که باید به آینده‌اش امیدوار بود. اگرچه در سال‌های آینده باید منتظر اضافه شدن وزنه‌برداران قدرتمندتری در این دسته وزنی مثل فارس الباخ قطری و یا همین وزنه بردار جوان کلمبیایی با شرایط رکوردی بهتر در مسیر کسب سهمیه المپیک باشیم.
انتهای پیام/