«فجرکاپ» میزبانی برای پوشش ناکامی‌ها!

ششمین دوره تورنمنت بین‌المللی فجرکاپ بعد از وقفه‌ای 5 ساله قرار است پایان هفته جاری(6 و 7 آذر 1404) در پایتخت و شهر تهران با حضور تعدادی تیم‌های درجه دو و سه آسیا همچنین برخی از ملی‌پوشان پشت خط مانده تیم ملی وزنه‌برداری برگزار شود. تورنمنتی که از ابتدا فلسفه اصلی گنجاندنش در تقویم فدراسیون جهانی وزنه‌برداری این بود که حتماً در مسیر کسب سهمیه ورودی کشورها برای حضور در بازی‌های المپیک، این تورنمنت یکی از ایستگاه‌های اصلی و کوالیفای‌های گزینشی بازی‌های المپیک باشد. اتفاقی که در پنج دوره قبلی بازی‌ها محسوس بود، اما امسال بعد از 5 سال وقفه، در حالی این رویداد در تقویم جهانی ثبت شد که امتیاز ارزشمند (گزینشی المپیک) از آن حذف و لغو شد.
 
میزبانی از تورنمنتی که گزینشی المپیک نیست!
خرداد ماه سال 1395 علی مرادی رئیس پیشین فدراسیون وزنه‌برداری که آن زمان عنوان دبیرکلی کنفدراسیون وزنه‌برداری قاره آسیا را نیز یدک می‌کشید، با توجه به اینکه سهراب مرادی در دوره قبل بدون اینکه آگاهی از ماجرای بازنشستگی خود داشته باشد، بازنشسته اعلام شده بود، همینطور کیانوش رستمی هم برای کسب سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک 2016 ریو حضور در یک تورنمنت گزینشی المپیک را کم داشت، موفق شد همزمان با گنجاندن تورنمنت بین‌المللی فجرکاپ در تقویم فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، امتیاز ارزشمند کوالیفای (گزینشی گلد) یا همان انتخابی طلایی را نیز به نام وزنه‌برداری ایران در تقویم مسابقات معتبر IWF بگنجاند.

همین گزینشی بودن تورنمنت فجرکاپ وزنه‌برداری که آن زمان در تاریخ 10 تا 14 خرداد ماه 1395 در پایتخت برگزار شد، مقدمه‌ای فراموش‌نشدنی بود تا هم سهراب مرادی بتواند سهمیه ورودی به المپیک 2016 ریو را دشت کند هم اینکه کیانوش رستمی توانست در نخستین دوره رقابت‌های بین‌المللی جام فجر ضمن شکستن رکورد دنیا خط و نشان جدی برای طلای بازی‌های المپیک 2016 برزیل بکشد. سایر ملی‌پوشان مثل محمدرضا براری، علی هاشمی، بهداد سلیمی و بهادر مولایی نیز در این تورنمنت شرایط خود را برای کسب سهمیه حضور در المپیک 2016 تسهیل کردند. در آن دوره که اولین دوره برگزاری این تورنمنت در تهران بود، «تاماش آیان» رئیس پیشین فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، همین محمد جلود عراقی که آن زمان همکار علی مرادی در کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا بود به همراه اغلب مسئولان عالیرتبه فدراسیون جهانی وزنه‌برداری و کنفدراسیون‌های 5 قاره در تهران حاضر شدند تا از نزدیک شاهد میزبانی شایسته کشورمان و رقابت بهترین‌های وزنه‌برداری جهان باشند.

حالا اما بعد از 5 سال وقفه در برگزاری این تورنمنت، انوشیروانی و همراهانش در فدراسیون وزنه‌برداری، بعد از کلی تلاش توانستند جلود و فدراسیون جهانی وزنه‌برداری را قانع کنند برای میزبانی از ششمین دوره فجرکاپ در تهران. اما این فجرکاپ کجا و آن 5 دوره قبلی برگزار شده در ادوار گذشته کجا. در این دوره از مسابقات جام فجر طبق اعلام فدراسیون وزنه‌برداری نه تنها امتیاز گزینشی المپیک از این رویداد بین‌المللی گرفته شده است، بلکه حضور تیم‌های درجه 2 و3 آسیایی با وزنه‌برداران گمنام و ناشناس در تهران همچون کشورهای افغانستان، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، عراق، عربستان و سریلانکا و برگزاری مسابقات در 8 وزن، خود بیانگر نزول چشمگیر سطح کمی و کیفی این رویداد است که روزی، روزگاری نه چندان دور ایستگاهی مهم و معتبر برای دشت سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک به حساب می‌رفت. حالا اما نه تنها این تورنمنت گزینشی المپیک 2028 لس‌آنجلس نیست، بلکه معلوم نیست دست‌اندرکاران فدراسیون وزنه‌برداری با چه هدف و متر و معیاری تن به برگزاری و میزبانی یک‌چنین رویدادی با سطح کیفی و کمی نازل و پایین در قاره آسیا دادند؟ احتمالاً اینطور به نظر می‌رسد که تنها هدف تصمیم‌سازان فدراسیون وزنه‌برداری از برگزاری این رویداد در تهران، پوشش حواشی و ناکامی‌های متعددی است که در چند سال گذشته وزنه‌برداری ایران در تمامی رویدادهای معتبر مثل بازی‌های آسیایی، رقابت‌های جهانی و بازی‌های المپیک دشت کرده است.

وگرنه به طور مثال حضور وزنه‌برداران گمنام، ضعیف و ناشناس افغانستان، تاجیکستان یا سرلانکا و... دقیقاً چه دردی می‌تواند از وزنه‌برداری ایران دوا کند؟ نکته تلخ ماجرا حضور بهداد سلیمی سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری در امریکا برای اخذ گرین‌کارت و نبودن سرمربی تیم ملی بالای سر وزنه‌برداران ملی‌پوش ایران است! اتفاقی تلخ که قطعاً باید دید نهایتاً چه واکنش‌ها و تبعاتی را برای اتاق فکر مدیریتی و فنی وزنه‌برداری بدنبال خواهد داشت؟