یک جامعهشناس:
موضوع بحران آب از یک مسأله دولتی به یک مقوله گفتمانی بین مردم تبدیل شود
روحالله ساعی به «ایران» گفت: موضوع بحران آب باید از یک مسأله دولتی یا حاکمیتی به یک مقوله گفتمانی بین مردم تبدیل شود. یعنی باید در مورد آب از مونولوگ (تکگویی) به یک دیالوگ اجتماعی برسیم.
گروه گزارش - ایران آنلاین: این جامعه شناس با تأکید بر نقش مردم در مواجهه با بحرانهای اجتماعی میگوید: «به نظر میرسد باید یک تعامل دوسویه و بسیار هماهنگ بین شیوههای حکمرانی در کشور و بسط و گسترش آن در سطح جامعه به وجود آید. موضوع بحران آب باید از یک مسأله دولتی یا حاکمیتی به یک مقوله گفتمانی بین مردم تبدیل شود. یعنی باید در مورد آب از مونولوگ (تکگویی) به یک دیالوگ اجتماعی برسیم، یعنی آب باید به شکل گفتمانی که مردم آن را روزانه در ابعاد مختلف مطرح و در مورد آن بحث میکنند، دیده شود.»
این جامعهشناس با تأکید بر تسری این گفتمان در بین سطوح مختلف اجتماعی، توضیح میدهد: «این دیالوگ باید از مدارس و از سطح دانشآموزی تا سطوح مختلف دانشگاهی و حتی در اماکن عمومی و در مکانهای مختلف تسری پیدا کند و در این میان رسانهها نقش اساسی دارند. بنابراین، اولین پیشنهادی که از دید جامعهشناختی میتوانیم مطرح کنیم این است که باید موضوع آب به یک گفتمان عمومی جامعه ایرانی تبدیل شود. اما در این گفتمان باید چه چیزهایی در نظر گرفته شود؟»
این جامعهشناس معتقد است: «ابتدا باید به نقش، اهمیت و ضرورت این نکته که آب به عنوان یک ماده حیاتی چه نقشی را در جامعه میتواند داشته باشد و در ادامه به الگوهای مصرف توجه شود. پیشنهاد بعدی این است که الگوهای مصرف باید دستخوش تغییر شود.»
او معتقد است: «متأسفانه در برخی زمینهها شاهد مصرفگرایی هستیم، این فرهنگ غلط مصرفگرایی بیشتر به دلیل نعمتهای مختلفی است که در ایران بوده و هست، مثل انرژیهایی که از آنها بهره میبریم. متأسفانه قدر و ارزش این ظرفیتها را به دلیل عدم آگاهی، عدم اطلاعرسانی و نیز نبود آموزشهای مناسب نمیدانیم و شاهد رفتارهای ناصحیح در مصرف هستیم.»
ساعی توضیح میدهد: «تغییر شیوههای الگوی مصرف جزو مباحث اساسی است. باید از طرف سیستمهای دولتی با سیستمهای محلی و جامعه مدنی برای اطلاعرسانی محلی، هماهنگی شکل بگیرد. ارتباطات بینفردی در محلهها بویژه محلههای قدیمی و سنتی بسیار تأثیرگذار است. ارتباطات چهره به چهره و تعاملاتی که در مساجد و قهوهخانهها وجود دارد در بحث جامعه مدنی نقش اساسی دارند و برای تغییر الگوی مصرف به سمت الگوی صحیح از اهمیت ویژهای برخوردارند.»
این جامعهشناس با بیان اینکه یکی از شیوهها این است که سیستم دولتی، ناظر آب مصرفی اضافی محلات باشد و آن را به طور مستمر گزارش کند، میگوید: «جامعه مدنی باید آموزش ببیند و به افراد محلات آموزش دهند که چگونه مصرف درست داشته باشند.»
ساعی تأکید میکند: « شاید نگاهمان به آب اقتصادی باشد ولی آب اصلاً اقتصادی نیست بلکه به حیات جامعه بستگی دارد و آن را مستقیماً تحت تأثیر قرار میدهد، بنابراین مردم باید به این فرهنگ و فهم اجتماعی برسند که شاید امروز پول داریم و نسبت به مقدار مصرف خودمان بهای آن را پرداخت میکنیم، اما اگر اصولی مصرف نکنیم، دیگر آبی نیست که با پول بتوانیم آن را بخریم. بنابراین صحیحترین مسیر و روش این است که اصولی مصرف کنیم و مصرف خود و اطرافیانمان را مدیریت کنیم.»
* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/