احسان اسیوند منتقد و مترجم سینما درباره مینی سریال «خرگوش سیاه»، یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
عباس اقلامی منتقد سینما به دلیل بیماری تنفسی از دنیا رفت.
«لاک‌پشت» تازه‌ترین ساخته بهمن کامیار، یک گام بلند و جسورانه در مسیر فیلمسازی اوست؛ فیلمی که پس از دو سال توقیف، بالاخره روی پرده رفته و نشان داده هنوز هم می‌توان در سینمای ایران تجربه‌ای متفاوت در مرز واقعیت و خیال خلق کرد. اثری که با جسارت به سراغ ژانر سایکودرام (روان‌درام) رفته و با لحظاتی از مالیخولیا، تعلیق و اضطراب روانی، تماشاگر را تا پایان با خود همراه می‌کند.
نسیم قاضی زاده منتقد موسیقی درباره جدیدترین اثر علیرضا قربانی، یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
منتقد سینما گفت: من با داریوش مهرجویی در ارتباط بودم و پخش فیلم‌هایش را بر عهده داشتم. برای من، او در تاریخ سینمای ایران و موج نو جایگاهی ویژه دارد.
جواد صفوی منتقد سینما درباره فیلم «شقایق» اثر رونان دی-لوئیس یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
احسان اسیوند مترجم و منتقد سینما درباره مینی سریال «مأموریت» یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
جواد صفوی منتقد سینما درباره فیلم «غریزه» یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
محسن سلیمانی‌فاخر به «ایران» گفت: احمد احمدپور با سکوتی کودکانه وارد سینما شد و با همان سکوت، از جهان رفت. اما در حافظه سینمای ایران، او همیشه همان پسربچه معصوم خواهد ماند.
جواد صفوی گفت: دومین مسأله‌ای که در سال‌های گذشته نیز کم و بیش دیده می‌شد و متأسفانه در این دوره جشنواره هم به وضوح در اغلب آثار مسابقه داستانی به چشم می‌خورد، پای لنگ فیلمنامه بود که به طور حتم خود دست‌اندرکاران جشنواره هم به ضعف در این حوزه اذعان دارند.
مهرداد پارسایی به «ایران» گفت: «بامداد خمار» یکی از جدی‌ترین تلاش‌ها برای پیوند دادن رمان محبوب ایرانی با هنر نمایش است.
احسان اسیوند به «ایران» گفت: کلیت «پناهگاه میلیاردرها»، ترکیبی از فرمول‌هایی است که پیش‌تر در نتفلیکس امتحان شده و موفق بوده‌اند. کمی از «بازی مرکب»، اندکی از «پلتفرم»، مقدار زیادی از «آینه سیاه» و البته ردپای پررنگی از «سرقت پول».
جعفر گودرزی رئیس انجمن منتقدان سینما درباره اقتباس ادبی در سریال‌سازی و دو سریال نرگس آبیار یادداشتی به روزنامه ایران ارائه کرد.
علی نعیمی منتقد سینما درباره افول یک مرجعیت نمایشی یادداشتی به روزنامه ایران ارائه کرد.
جواد طوسی، منتقد سینما در یادداشتی نوشت: در دوره اول کاری اصغر فرهادی که با ساخت سریال «داستان یک شهر»(۱۳۷۸) و فیلم‌های «رقص در غبار» (۱۳۸۱)، «شهر زیبا» (۱۳۸۲) و «چهارشنبه سوری» (۱۳۸۴) توأم بوده است، بیشتر با یک فیلمساز حسی و غریزی روبه‌رو هستیم. اما در دوره دوم فیلمسازی او که با فیلم‌های «درباره الی» (۱۳۸۷) و «جدایی نادر از سیمین» (۱۳۸۹) شکل می‌گیرد و ادامه می‌یابد، ترکیبی از احساس و عقلانیت را در نگرش اجتماعی و مواجهه انسانی‌اش می‌بینیم.
سعید مروتی، منتقد سینما در یادداشتی نوشت:ملودرامی استوار بر شکاف اجتماعی اواخر دهه هشتاد که پس از گذشت نزدیک به ۱۵ سال از زمان ساختش، به نظر می‌رسد همچنان بهترین فیلم سازنده‌اش است.(هر چند زمان اکران، منتقدان ایرانی آن را نسبت به «درباره الی» عقبگرد می‌نامیدند.)
پرویز جاهد، منتقد سینما در یادداشتی نوشت: «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی، فیلم مهمی است؛ فیلمی که نه‌تنها در تاریخ سینمای پس از انقلاب اسلامی ایران نقطه عطف مهمی به شمار می‌آید، بلکه به‌عنوان یکی از آثار مهم سینمای جهانی نیز تثبیت شده است.