کاش می‌شد فینال در ورزشگاه بزرگتری برگزار شود
مشکلی تکراری به نام «محل برگزاری بازی»
با اعلام رسمی سازمان لیگ فوتبال ایران، ورزشگاه اراک به عنوان میزبان دیدار فینال جام حذفی فوتبال ایران برگزیده شد. این مسابقه سرنوشت‌ساز، هشتم خرداد ماه برگزار خواهد شد. در حالی که در بسیاری از کشورهای صاحب فوتبال، فینال جام حذفی یک جشن بزرگ و رویدادی ملی محسوب می‌شود، انتخاب ورزشگاه اراک با ظرفیت تنها پانزده هزار نفر، سؤالات و انتقادات فراوانی را برانگیخته است.
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها، ظرفیت محدود ورزشگاه در مقایسه با حجم بالای هواداران مشتاق به تماشای این دیدار است. تصور کنید در صورت حضور دو تیم پرطرفدار در فینال، چه جمعیتی روانه اراک خواهد شد. آیا ورزشگاهی با ظرفیت ۱۵ هزار نفر، توان میزبانی از این حجم از تماشاگر را دارد؟ با توجه به تجربه حضور پرشور هواداران در دیدارهای قبلی، به نظر می‌رسد احتمال هجوم تماشاگران بیشتری در قیاس با گنجایش ورزشگاه وجود دارد. در این صورت، باید منتظر ماند و دید، سرنوشت هوادارانی که پشت در‌های بسته ورزشگاه باقی می‌مانند، چه خواهد شد؟
آیا مسئولین به عواقب حضور این جمعیت سرگردان در سطح شهر و احتمال وقوع حوادث ناگوار اندیشیده‌اند؟ و مهم‌تر از همه، در صورت بروز هرگونه مشکل یا بی‌نظمی، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ فدراسیون فوتبال؟ سازمان لیگ؟ یا نهاد دیگری؟!
مجتبی جباری در اعتراض به مکان و زمان برگزاری مسابقه فینال جام حذفی در نشست خبری بعد از دیدار با صنعت‌نفت آبادان گفت: «خیلی از شرایط ورزشگاه اراک خبری ندارم، اما دوست دارم در ورزشگاهی که چمن خوبی دارد و امکان حضور تماشاگران بیشتری باشد، بازی کنیم. ما درخواست تغییر محل برگزاری فینال را داده‌ایم، فقط برای اینکه فینال در زمین باکیفیتی برگزار شود. ما یک روز پس از ملوان بازی کرده‌ایم و نمی‌دانم چطور برنامه‌ریزی شده است. این هم موردی بود که اگر زمان برگزاری فینال نیز تغییر کند، خیلی خوب می‌شود.»
علاوه بر ظرفیت محدود، کیفیت تصویربرداری و وضعیت نامطلوب زمین چمن ورزشگاه اراک نیز از دیگر مواردی است که مورد انتقاد قرار گرفته است. در حالی که یک فینال جذاب و پرهیجان، نیازمند تصویربرداری با کیفیت بالا و زمینی مناسب برای ارائه یک بازی تماشایی است، به نظر می‌رسد ورزشگاه اراک در این زمینه نیز با کمبودهایی روبه‌رو است.
اینها دلایلی است که عمدتاً از طرف استقلالی‌ها برای ایراد به میزبانی ورزشگاه اراک وارد می‌شود اما از سوی دیگر نیز سازمان لیگ به میزبانی موفق ورزشگاه اراک از دربی و همچنین دیدار سوپرجام بین پرسپولیس و سپاهان در همین ورزشگاه استناد می‌کند. این استدلال قابل درک است و نشان می‌دهد که ورزشگاه اراک در گذشته توانسته است میزبانی بدون حاشیه‌ای را تجربه کند. با این حال، فینال جام حذفی با حضور احتمالی دو تیم پرطرفدار، شرایط متفاوتی را رقم خواهد زد و حجم هواداران حاضر در شهر و اطراف ورزشگاه، به مراتب بیشتر از دیدارهای قبلی خواهد بود.
البته نمی‌توان تنها سازمان لیگ را مقصر دانست؛ واقعیت این است که زیرساخت‌های ورزشی در ایران با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند و تعداد ورزشگاه‌های استاندارد و با ظرفیت بالا در کشور، بسیار محدود است به طوری که تیم ملی ایران هم برای میزبانی از کره شمالی، در روز‌هایی که ورزشگاه قدیمی آزادی زیر تیغ جراحی و بازسازی است، دچار مشکل شده؛ طبیعی است که فینال جام حذفی نیز از قائله مصیبت تکراری انتخاب محل میزبانی مستثنی نباشد.
نبود هوادار روح را از ورزشگاه‌ها می‌گیرد و اگر آنها حضور پررنگی داشته باشند، شور و حال بیشتری در ورزشگاه حاکم بوده و تأثیر زیادی بر روند عملکرد دو تیم قابل مشاهده خواهد بود.
در پایان، امیدواریم که مسئولین سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال با در نظر گرفتن تمامی جوانب و با نگاهی واقع‌بینانه، نسبت به برگزاری یک بازی در سطح فینال جام حذفی اقدام کنند؛ هرچند که می‌دانیم تنها این دو نهاد زحمتکش تصمیم‌گیرنده نهایی نیستند و عوامل دیگری نیز دخیل است.
انتهای پیام/