هشت‌هزار شماره؛ ایستادن روی شانه‌های حقیقت

رسیدن یک روزنامه به شماره هشت‌هزار، تنها عبور از مرز اعداد نیست؛ تنها یک رکورد سرد و بی‌روح چاپی هم نیست. این یک قاب ماندگار در تاریخ است؛ ردّی است روشن بر کاغذ سپید سه دهه روزنامه‌نگاری، که به‌سادگی دست‌یافتنی نبود.
ایران ورزشی امروز در نقطه‌ای ایستاده که هر برگش، هر تیترش و هر خطی که بر صفحه نخست آن نشسته، گواه سال‌ها زحمت پنهان و بی‌منت مردان و زنانی است که در تحریریه و بخش‌های فنی این رسانه اصیل، عاشقانه تقلا کرده‌اند و از جان و وقت خود مایه گذاشته‌اند تا «ورزش» زیباتر روایت شود.
هشت‌هزارمین شماره ایران ورزشی فقط یک رویداد خاص رسانه‌ای نیست. آینه‌ای است که اگر در آن بنگری، تصویر ورزش ایران در سی سال گذشته را خواهی دید؛ از جام جهانی‌ها و المپیک‌ها گرفته تا رقابت‌های داخلی، از صعودها و پیروزی‌ها تا شکست‌های تلخ، از اشک‌هایی که روی چمن جاری شد تا لبخندهایی که به قاب تاریخ پیوست. ایران ورزشی نه‌فقط ثبت‌کننده این رخدادها، که همواره یار و یاور اهالی ورزش بوده است؛ گاهی با شوق‌آفرینی، گاهی با نقد‌های سازنده، گاهی با هشدارهای جدی اما همیشه با صداقت و مسئولیت‌پذیری و بی‌آنکه سیاستی مذبوحانه را در پیش بگیرد یا نیتی غیرسازنده داشته باشد.
در این سال‌ها بسیاری از ورزشی‌نویسان آمدند، قلم زدند، تأثیر گذاشتند و رفتند؛ برخی تنها مدتی کوتاه میهمان این تحریریه صمیمی بودند و برخی دیگر امروز در میان ما نیستند. نام‌هایی که هرکدام بخشی از حافظه رسانه «ایران» هستند و یادشان در هر برگ این روزنامه جاری است.
ایران ورزشی نه‌فقط یک تحریریه پرشور و فعال، بلکه مدرسه‌ای برای روزنامه‌نگاری ورزشی بوده؛ جایی که نسل‌های مختلف در آن تولد یافتند، رشد کرده‌اند، خط و مشی گرفته‌اند و از دل آن به رسانه‌های دیگر رفته‌اند و یا به مدارج مدیریتی بالا رسیده‌اند. بسیاری از دل همین تحریریه اکنون مدیرانی قابل در سطح ورزش کشورند و بسیاری نیز در قامت کارشناس مشغول به فعالیت. این آمدوشد، همان جریان زنده‌ای است که اهمیت فعالیت در یک رسانه را زنده نگه می‌دارد.
بی‌تعارف باید اذعان داشت که آنچه ایران ورزشی را متمایز کرده، تنها قدمت و شماره‌ها نیست؛ مشی، سیاست و مرام روزنامه‌نگاری آن است.
از روز نخست، این روزنامه تصمیم گرفت اسیر زردنویسی نشود؛ حاشیه‌سازی را الگوی خود قرار ندهد؛ آب به آسیاب ابتذال رسانه‌ای نریزد و دنبال جنجال‌های بی‌حاصل نرود.
فضای ورزش ایران، خصوصاً در سال‌های اخیر، بیش از آنکه نیازمند هیاهو باشد، نیازمند تحلیل و تفکر بوده است. ایران ورزشی این نیاز را از بدو پیدایش حس کرد و به‌جای اینکه بخواهد با هیاهوی بیهوده فروش را بالا ببرد، ترجیح داد در همان مسیر دشوار اما شریف تحلیل‌محوری قدم بردارد.
در روزگاری که فضای مجازی همچون گردبادی پرشتاب بر رسانه‌های مکتوب سایه انداخت، بسیاری از روزنامه‌ها یا از مدار خارج شدند یا برای بقا، از هویت خود فاصله گرفتند.
اما ایران ورزشی به لطف حمایت‌های دولت راه دیگری برگزید؛ تغییر همراه با حفظ اصالت.
ما شکل روایت را نو کردیم، به گزارش‌های میدانی و اختصاصی بها دادیم، پرونده‌های تحلیلی نگاشتیم و کوشیدیم چیزی ارائه دهیم که در کانال‌ها، گروه‌ها و صفحه‌های مجازی قابل تکرار نباشد.
 این روزنامه در همه این سال‌ها کوشیده مطالبه‌گر بماند، حرف حساب بزند، از خطاها نگذرد، اما در عین حال حرمت خانواده ورزش را نیز نگه دارد. انتشار خبرهای بی‌فایده، حاشیه‌های آلوده و سخنان مخدوش‌کننده ذهن جوانان در ایران ورزشی جایی نداشته و ندارد. این مشی، همان ستون فقراتی است که ایران ورزشی را از فرو ریختن در موج سریع و سطحی رسانه‌های امروز حفظ کرده است.
ایران ورزشی از همان آغاز، یکی از مهم‌ترین رسانه‌ها در حوزه ورزش بود؛ رسانه‌ای که وظیفه‌اش نه‌تنها اطلاع‌رسانی، بلکه سیاست‌گذاری فکری و فرهنگی در ورزش کشور بود.
بی تعارف حمایت بالادستی‌ها با وجود همه مشکلاتی که در تأمین کاغذ و هزینه‌های فزاینده وجود داشته و دارد به این روزنامه اجازه داد که بایستد، سقوط نکند و همچنان نقش خود را ایفا کند.
البته نباید فراموش کنیم که در همه این سال‌ها تکیه‌گاه اصلی ما اعتماد مردم بوده است؛ اعتمادی که با سال‌ها صداقت و پرهیز از زردنویسی به‌دست آمد و آنها نیز ما را همراهی کردند.
امروز ایران ورزشی به هشت‌هزارمین شماره رسیده؛ اما حقیقت این است که هشت‌هزار تنها عدد نیست؛ هشت‌هزار «نفس» است، هشت‌هزار «صبح» که با تیترهای ورزشی آغاز شد، هشت‌هزار «گزارش»، «گفت‌وگو»، «تحلیل»، «عکس» و «یادداشت» که هرکدام بخشی از تاریخ ورزش را ثبت کرده‌اند.
راهی که پشت سر گذاشته شده، تنها با عشق ممکن بود و راهی که پیش‌رو است نیز تنها با همین عشق به ورزش، به قلم و به حقیقت ادامه می‌یابد. ایران ورزشی همچنان خواهد نوشت، همچنان خواهد کاوید، همچنان خواهد پرسید و همچنان خواهد ایستاد؛ چون رسالت رسانه، ایستادن است و این ایستادگی، سرمایه‌ای است که با هیچ عددی قابل اندازه‌گیری نیست.
به امید جشن هشتادهزارمین شماره ایران ورزشی...