تکرار کابوس زوج جرارد - لمپارد با دیدن بلینگام - فودن
تیم ملی انگلیس تا اینجای کار در یورو ۲۰۲۴ عملکرد خوبی از خود به جای نگذاشته است.
به نظر می‌رسد گرت ساوتگیت سرمربی انگلیس در همان دامی افتاده است که سرمربیان سابق سه شیرها نیز دچار آن بودند، یعنی جا کردن ستاره‌ها در ترکیب به جای رسیدن به کارآمدترین ترکیب ممکن!
تورنمنت‌های بزرگ در بسیاری از زمان‌ها برای انگلیس و هواداران آن، حس دژاوو را زنده می‌کند. در ابتدا جو زیادی پیرامون بازیکنان بزرگی وجود دارد که در باشگاه‌هایشان درخشیده‌اند و حالا قرار است در کنار هم در تیم ملی یک ترکیب عالی را بسازند. بعد از آن یک شروع ناامیدکننده، خشم هواداران و در نهایت حذف از تورنمنت اتفاقی است که بارها برای سه شیرها تکرار شده است. اما تیم‌های گرت ساوتگیت تفاوت داشتند.
با کنار رفتن کامل استرلینگ و دعوت نشدن از گریلیش و رشفورد، حالا تنها گزینه‌های ساوتگیت برای چپ ابرچی ازه و آنتونی گوردون است و با اینکه این دو، فصل خوبی را در باشگاه‌های خود سپری کرده‌اند اما نداشتن تجربه ملی می‌تواند نقطه ضعف باشد.
دغدغه‌ای که ساوتگیت با آن روبه‌رو شده، همان دردسری است که اسون گوران اریکسن با جرارد و لمپارد، بهترین هافبک‌های آن نسل انگلیس با آن دست به گریبان بود. سبک بازی آن دو به قدری شبیه به یکدیگر بود که نمی‌توانستند در کنار هم به میدان بروند. اریکسن این دو را در یورو ۲۰۰۴ در کنار یکدیگر بازی داد، و بدون استفاده از هافبک تدافعی، پل اسکولز را در جناح چپ به کار گرفت، تصمیمی که باعث شد هافبک تراز اول منچستریونایتد قبل از ۳۰ سالگی از بازی‌های ملی خداحافظی کند. انگلیس در یک چهارم نهایی به دست پرتغال از مسابقات کنار رفت و همین سرنوشت برای جام جهانی ۲۰۰۶ نیز تکرار شد.
جیمی کرگر مدافع سابق انگلیس که در ضربات پنالتی در آن مسابقه مقابل پرتغال پنالتی از دست داد با تشبیه زوج جرارد-لمپارد به فودن-بلینگام می‌گوید: «بزرگترین انتقادی که از این تیم انگلیس می‌توانم انجام دهم این است که من را یاد تیمی می‌اندازد که خودم در آن بازی می‌کردم. این دو بازی به ما یادآوری کرد که برای هر بازی باید بهترین تیم و نه بهترین بازیکنان را انتخاب کنیم. ساوتگیت درگیر مشکلی شده که تمامی مربیان انگلیس از ۱۹۶۶ درگیر آن بوده‌اند. او گروهی از بازیکنان خلاق و بااستعداد را در اختیار دارد که در باشگاه خود عالی کار می‌کنند و وسوسه می‌شوید که همه آنها را به گونه‌ای در کنار یکدیگر در ترکیب جا دهید.»
ساوتگیت هم به نظر می‌رسد نمی‌تواند فودن یا حتی الکساندر آرنولد را کنار بگذارد، اما اگر نمی‌خواهد به سرنوشت مربیان قبلی انگلیس دچار شود باید تصمیم سختی برای بازی با اسلوونی و مراحل حذفی بگیرد.
انتهای پیام/
تورنمنت‌های بزرگ در بسیاری از زمان‌ها برای انگلیس و هواداران آن، حس دژاوو را زنده می‌کند. در ابتدا جو زیادی پیرامون بازیکنان بزرگی وجود دارد که در باشگاه‌هایشان درخشیده‌اند و حالا قرار است در کنار هم در تیم ملی یک ترکیب عالی را بسازند. بعد از آن یک شروع ناامیدکننده، خشم هواداران و در نهایت حذف از تورنمنت اتفاقی است که بارها برای سه شیرها تکرار شده است. اما تیم‌های گرت ساوتگیت تفاوت داشتند.
با کنار رفتن کامل استرلینگ و دعوت نشدن از گریلیش و رشفورد، حالا تنها گزینه‌های ساوتگیت برای چپ ابرچی ازه و آنتونی گوردون است و با اینکه این دو، فصل خوبی را در باشگاه‌های خود سپری کرده‌اند اما نداشتن تجربه ملی می‌تواند نقطه ضعف باشد.
دغدغه‌ای که ساوتگیت با آن روبه‌رو شده، همان دردسری است که اسون گوران اریکسن با جرارد و لمپارد، بهترین هافبک‌های آن نسل انگلیس با آن دست به گریبان بود. سبک بازی آن دو به قدری شبیه به یکدیگر بود که نمی‌توانستند در کنار هم به میدان بروند. اریکسن این دو را در یورو ۲۰۰۴ در کنار یکدیگر بازی داد، و بدون استفاده از هافبک تدافعی، پل اسکولز را در جناح چپ به کار گرفت، تصمیمی که باعث شد هافبک تراز اول منچستریونایتد قبل از ۳۰ سالگی از بازی‌های ملی خداحافظی کند. انگلیس در یک چهارم نهایی به دست پرتغال از مسابقات کنار رفت و همین سرنوشت برای جام جهانی ۲۰۰۶ نیز تکرار شد.
جیمی کرگر مدافع سابق انگلیس که در ضربات پنالتی در آن مسابقه مقابل پرتغال پنالتی از دست داد با تشبیه زوج جرارد-لمپارد به فودن-بلینگام می‌گوید: «بزرگترین انتقادی که از این تیم انگلیس می‌توانم انجام دهم این است که من را یاد تیمی می‌اندازد که خودم در آن بازی می‌کردم. این دو بازی به ما یادآوری کرد که برای هر بازی باید بهترین تیم و نه بهترین بازیکنان را انتخاب کنیم. ساوتگیت درگیر مشکلی شده که تمامی مربیان انگلیس از ۱۹۶۶ درگیر آن بوده‌اند. او گروهی از بازیکنان خلاق و بااستعداد را در اختیار دارد که در باشگاه خود عالی کار می‌کنند و وسوسه می‌شوید که همه آنها را به گونه‌ای در کنار یکدیگر در ترکیب جا دهید.»
ساوتگیت هم به نظر می‌رسد نمی‌تواند فودن یا حتی الکساندر آرنولد را کنار بگذارد، اما اگر نمی‌خواهد به سرنوشت مربیان قبلی انگلیس دچار شود باید تصمیم سختی برای بازی با اسلوونی و مراحل حذفی بگیرد.
انتهای پیام/