نویسنده و منتقد ادبی مطرح کرد؛
«ابله»؛ رمانی درباره ناتوانی نیکی در برابر شرّ
علیرضا پیروزان به «ایران» گفت: «ابله» رمانی درباره ناتوانی نیکی در برابر شرّ است. داستایفسکی نشان می‌دهد که در جهانی که عقلانیت و منفعت‌طلبی جای ایمان را گرفته‌اند، انسان نیک، ابله به نظر می‌رسد.
گروه کتاب - ایران آنلاین: جهان داستایفسکی (۱۸۲۱-۱۸۸۱) جهانی است که از سطح رویدادها فراتر می‌رود و در اعماق لرزان روح انسان کاوش می‌کند. اگر در رمان‌های بزرگ سده نوزدهم، شخصیت‌ها اغلب حامل سرنوشت‌های اجتماعی یا تاریخی‌اند، در جهان او همه چیز به مسأله‌ای درونی، وجدانی و متافیزیکی بدل می‌شود. داستایفسکی نویسنده‌ای نیست که درباره «زندگی روزمره» بنویسد، بلکه از درون تاریک‌ترین و تب‌زده‌ترین بخش‌های زندگی می‌نویسد: از مرز میان عقل و جنون، ایمان و پوچی، گناه و نجات.
تصویر مسیحی رنج
«ابله» رمانی درباره ناتوانی نیکی در برابر شرّ است. داستایفسکی نشان می‌دهد که در جهانی که عقلانیت و منفعت‌طلبی جای ایمان را گرفته‌اند، انسان نیک، ابله به نظر می‌رسد. و در پس این نمایش، یک پرسش هولناک نهفته است: آیا نیکی بدون قدرت، خود شکلی از جنون نیست؟ داستایفسکی در این رمان از دو قطب سخن می‌گوید: شور و رنج. ناستاسیا فیلیپوونا، زن تب‌دار و قربانی‌شده و میشکین، مرد بی‌قدرت اما مهربان، هر دو در آستانه فنا قرار دارند. نیکی، در این جهان، نمی‌تواند نجات‌بخش باشد مگر آنکه از دل رنج عبور کند. در پایان، رمان در سکوت و تاریکی فرو می‌رود، گویی داستایفسکی خود نیز هنوز به پاسخی نرسیده است.
* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/