ایران از سال ۱۳۶۷ وارد دوره‌ای شد که به آن «سود اول جمعیتی» گفته می‌شود؛ یعنی دوره‌ای که جمعیت جوان و در سن کار افزایش یافت و رشد اقتصادی را تقویت کرد. اما این مزیت تا حدود سال ۱۴۰۶ ادامه دارد و پس از آن، کشور با کاهش سهم جمعیت فعال و آغاز مرحله‌ای تازه از تحولات جمعیتی روبه‌رو می‌شود.
وزیر کشور با تأکید بر ضرورت تقویت نگاه اجتماعی در مدیریت پدیده‌های اجتماعی گفت: این مسائل باید با رویکرد اجتماعی دیده شوند نه اینکه نگاهی امنیتی به آنها شود.
ارتش کره‌جنوبی به دلیل کاهش نرخ تولد و روند رو به رشد پیری جمعیت، طی ۶ سال گذشته ۲۰ درصد کوچکتر شده و این درحالی است که ارتش کشور همسایه شمالی بیش از ۲ برابر آن نیرو دارد.
طبق اعلام هاشم کارگر رئیس سازمان ثبت احوال، متوسط فاصله ازدواج تا تولد فرزند اول در زوج های ایرانی به ۴/۳ سال رسیده است. آماری که از تغییر الگوی فرزندآوری در ایران خبر می‌دهد. در حالی‌که سیاست‌های کلان کشور طی سال‌های اخیر بر جوانی جمعیت و تشویق به فرزندآوری متمرکز شده، تازه‌ترین آمارها از واقعیتی دیگر در لایه‌های اجتماعی کشور پرده برمی‌دارد.
داده‌های دولتی کشور ژاپن نشان می‌دهد که حدود ۹ میلیون خانه خالی در ژاپن وجود دارد که تقریبا ۱۴ درصد از کل مسکن‌های موجود در این کشور را تشکیل می‌دهد. در حالی که کاهش جمعیت همچنان بر جامعه و اقتصاد این کشور آسیای شرقی تاثیر می‌گذارد، تعداد این خانه‌های خالی نیز در حال افزایش است.
در حالی‌که سی‌ام اردیبهشت‌ماه به عنوان «روز ملی جمعیت» در تقویم رسمی کشور ثبت شده، تازه‌ترین گزارش مرکز آمار ایران از کاهش قابل توجه نرخ رشد جمعیت کشور به ۰.۷۲ درصد حکایت دارد؛ عددی که زنگ خطر‌های جمعیتی را بلندتر از همیشه به صدا درآورده است. این در حالی است که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد جمعیت کشور تا سال ۱۴۲۸ به اوج خود می‌رسد و پس از آن سیر نزولی خواهد داشت.