ویلیام کلیولند در کتاب تاریخ خاورمیانه خود می‌نویسد: ماشین حکومتی منسجم و کارآمدی که شاه عباس بزرگ پایه‌گذاری کرده بود، میراثی ماندگار از دوران طلایی صفویان بر جای گذاشت. همین ساختار بود که به امپراطوری صفوی اجازه داد، حتی پس از مرگ او و در سایه ضعف جانشینانش، نزدیک به یک قرن دیگر برپا بماند.
ویلیام کلیولند در کتاب تاریخ خاورمیانه خود می‌نویسد: از زمان شاه اسماعیل تا سال‌های بعد از او، یکی از بزرگ‌ترین دردسرهای حکومت صفوی، قزلباش‌ها بودند؛ همان نیروی نظامی‌ای که شاه اسماعیل را به تخت رساند، اما بعدها به کابوس جانشینانش تبدیل شد.
روستای عباس‌آباد واقع در استان سمنان پس از ثبت کاروانسرای شاه‌عباسی در میراث جهانی یونسکو توجهاتی بیش از پیش را به خود معطوف کرد؛ روستایی که با توجه به سفرنامه سدیدالسلطنه، اهالی آن به دستور شاه عباس صفوی از گرجستان کوچانده و در ساخت کاروانسرا به استادان و معماران این بنای تاریخی یاری رساندند و ماندگار شدند.
رونمایی از مجسمه شاپور اول در میدان انقلاب تهران، بار دیگر اهمیت بهره‌گیری از نظر کارشناسان در استفاده از المان‌های تاریخی را نمایان ساخت. این مجسمه که با استقبال از توجه به نمادهای ملی رونمایی شد، به‌دلیل اشتباه در شناسایی شخصیت‌های تاریخی، با واکنش‌های گسترده‌ای مواجه شد.
ویلیام کلیولند در کتاب تاریخ خاورمیانه مدرن می‌نویسد: در رأس سلسله‌مراتب امپراطوری عثمانی، سلطان–خلیفه قرار داشت؛ فرمانروایی مطلق که مشروعیت خود را هم از پیوند خونی با خاندان عثمان و هم از توانایی‌اش در کنار زدن مدعیان تاج و تخت می‌گرفت.
تعیین قدمت یک کشور همیشه کار ساده‌ای نیست. به ویژه در مورد کشورهای قدیمی‌تر، تعیین دقیق لحظه‌ای در تاریخی که آن کشور به طوررسمی آغاز به کار کرده، می‌تواند دشوار باشد. در این اینفوگرافیک قدیمی ترین کشورهای جهان آمده است.
دکتر حمید ملانوری‌شمسی استاندار همدان درباره رقابت «بچه‌های مسجد» یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
شهر هرسین در استان کرمانشاه، یک شاهکار در پیوستگی تاریخی است. این شهر با پیشینه‌ای قابل ردیابی از ۴۰ هزار سال پیش تا امروز، از بسترهای زیست انسانی فلات ایران است که تمام فصول تمدنی را در دل خود جای داده است.
در تاریخ اندیشه سیاسی شیعه کمتر متنی به اندازه «تنبیه‌الأمه و تنزیه‌الملّه» اثر آیت‌الله میرزا محمدحسین نائینی نقشی بنیادین داشته است. هرچند علمایی چون آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی از حامیان اصلی مشروطه بودند اما بنیان‌گذاری فقه سیاسی نوین یا همان «فقه‌المشروطه» در واقع با اندیشه و قلم نائینی شکل گرفت.
بیست‌وپنج سال پیش، به‌عنوان یک جوان کم‌سن و سال قدم به ایران گذاشت و دریافت که تصویر انعکاس یافته از سوی رسانه‌های اروپایی، با واقعیت خیابان‌ها، خانه‌ها و نگاه مردم این سرزمین، زمین تا آسمان فرق دارد.
محمدرضا طهماسب‌پور، درباره ۳۱ حلقه فیلم خبرساز به «ایران» توضیحاتی را ارائه کرد.
دکتر تقی آزاد ارمکی استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران درباره حل چالش‌های امروز جامعه یادداشتی به روزنامه ایران ارائه کرد.
رضا دبیری‌نژاد رئیس موزه هنرهای معاصر به بهانه چهل و هشتمین سالروز تأسیس این موزه یادداشتی به «ایران» ارائه کرد.
کتاب «تجدید حیات صوفیه: در ایران عصر زندیه و قاجاریه» نوشته مسعود شیربچه و منتشرشده از سوی نشر روزنه، تلاشی است کم‌نظیر برای بازخوانی بخشی از تاریخ ایران که تا امروز کمتر بدان توجه شده است.
داستان «خانه نقلی» و خانواده رضوانیان، داستان احیای یک بافت تاریخی در کاشان است؛ داستان «او می‌کشد قلاب را.» قلاب، همان تاریخ و گذشته پرشکوهی است که از اسب افتاده، اما از اصل و بنیادش نه.
آیت‌الله سیدمحمد غروی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،در یادداشتی نوشت: فرهنگ اسلامی-ایرانی، به‌عنوان یکی از بارزترین ویژگی‌های هویتی ملت ایران، در طول تاریخ نه‌تنها عامل همبستگی و انسجام ملی بوده، بلکه به دلیل اصالت و عمق خود، ایران را به کانونی بی‌بدیل در جهان اسلام تبدیل کرده است. این فرهنگ که از تلفیق آموزه‌های ناب اسلامی و میراث کهن ایرانی شکل گرفته، نه‌تنها جدایی‌ناپذیر است، بلکه در تکامل و تقویت یکدیگر نقش اساسی ایفا کرده‌اند.
مجتبی زارعی،استاد علوم سیاسی و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در یادداشتی نوشت: در فضای اندیشه‌ورزی سیاسی ایران، بارها و بارها شاهد اشتباهی بنیادین در تفکیک مفهوم «ملیت» و «ناسیونالیسم» بوده‌ایم که همچنان این امر در جریانات و احزاب سیاسی مختلف رسوب و ادامه دارد. این اشتباه در فهم واژگان و ترمینولوژی مفاهیم، مانع شکل‌گیری یک نگاه عملی و تحقیقی دقیق به دو مفهوم مهم ملیت ایرانی و ناسیونالیسم می‌شود. ناسیونالیسم مفهومی نوظهور و به نسبت جدید است که در دو قرن اخیر و با قرارداد «وستفالیا» در اروپا ظهور یافته است.
علی مطهری، نایب رئیس پیشین مجلس در یادداشتی نوشت: در سال‌های اخیر تلاش‌هایی در جامعه ما صورت گرفته است تا میان اسلام و ایران نوعی دوگانگی القا شود. در این القائات، این طور وانمود می‌شد که گویی اسلام عنصری بیگانه است که بر پیکره فرهنگ و هویت ایرانی تحمیل شده و در تقابل با ملیت ایرانی قرار دارد.
کشور یا تمدن ایران قدمتی چندهزار ساله دارد. مشخصا درباره آنچه «تمدن» به معنای شهرنشی‌اش، یا آنچه «نخستین حکومت‌ها» خوانده می‌شود، می‌توان گفت این امر در ایران حدود ۴۷۰۰ سال قدمت دارد، یعنی از زمانی که عیلامیان در بخش‌هایی از عراق و خوزستان امروزی حکومت تشکیل داده بودند.
کمیته ملی موزههای ایران موسوم به ایکوم، موزههای برتر سال ۱۴۰۳ را معرفی کرد.