مسابقه دروغگویی با ژست قانونمداری
برخی مدیران باشگاه‌ها ادعای قانونمداری دارند و در کمال ناباوری به دوربین زل می‌زنند و دروغ‌های شاخدار را سریالی پشت هم قطار می‌کنند که ما متعهد به قانون هستیم.
نارضایتی وزیر ورزش و جوانان در خصوص افزایش بی‌رویه قرارداد بازیکنان فوتبال بیانگر این واقعیت است که علی‌رغم تلاش مدیران دستگاه ورزش و حساسیت فراوان مسئولان فدراسیون فوتبال بازهم نسخه‌های تجویز شده برای کنترل قیمت بازیکنان فوتبال مفید نبوده و همچنان نرخ اداره فوتبال ایران به شکل بی‌سابقه‌ای در حال افزایش است تا حدی که رقم تعیین شده برای سقف بودجه باشگاه‌ها تنها زمینه جذب سه یا چهار بازیکن را تأمین می‌کند.
صحبت‌های مدیران عامل باشگاه‌های لیگ برتری در نشست با وزیر ورزش و رئیس فدراسیون نشان داد آنها هم دل خوشی از وضعیت موجود ندارند ولی برای اینکه از قافله عقب نمانند مجبورند بدون در نظر گرفتن قوانین و مقررات به شیوه‌های مختلف، قانون خلق‌الساعه سقف بودجه را دور بزنند تا از خشم و اعتراض احتمالی هواداران در امان بمانند، اما نکته تعمق‌برانگیز ماجرا وقتی است که هر دو طرف به شکل نامحسوس در اظهارات خود تلویحاً به این حقیقت اعتراف می‌کنند که راهی برای کنترل اوضاع وجود ندارد و تلاش برای کنترل قیمت بازار حکم کوبیدن آب در هاون را دارد.
اما چرا اوضاع به اینجا کشیده شد؟ پاسخ کاملاً روشن است، نبود نظارت کافی از سوی مجریان قانون سبب شده واسطه‌ها، دلال‌ها و مدیران قانون‌گریز بدون کوچکترین واهمه‌ای اقدام به قانون‌شکنی کنند تا به اصطلاح تیم کهکشانی خود را برای شرکت در مسابقات جمع و جور کنند. در حالی که اگر عزمی برای کنترل بازار وجود داشت میزان تخلفات به شکل قابل توجهی کاهش می‌یافت اما وقتی پای تعارف‌های عامیانه میان لایه‌های مدیریتی با یکدیگر به میان می‌آید میزان چشم‌پوشی از تخلفات به شکل ناباورانه‌ای رشد پیدا می‌کند.
مدیران فدراسیون فوتبال در مقطع کنونی تصور می‌کنند با نگارش قوانین متعدد می‌توانند کنترل بازار را به دست گیرند اما تجربه نشان داده کنترل بازار کاذب فوتبال با بند و تبصره امکان‌پذیر نیست بلکه باید تدبیری کاربردی اعمال کرد تا توافقات خارج از قرارداد به کلی از بین رود، مدیران فوتبال خود را به قدری بی‌خبر نشان می‌دهند که انگار آنها در سرزمینی دیگر زندگی می‌کنند در حالی که واقعیت موجود نشان می‌دهد مدیر برنامه‌ها و دلال‌ها به قدری واضح تقاضای پرداخت‌های غیر معمول دارند که مدیر باشگاه می‌داند اگر در برابر درخواست‌های خارج از عرف آنها کوتاه نیاید مجبور است پاسخ هواداران ناراضی باشگاهش را بدهد!
اما بخش خنده‌دار ماجرا اینجاست که با وجود کلکسیون قانون‌شکنی‌های ریز و درشت در بازار نقل و انتقالات، برخی مدیران باشگاه‌ها ادعای قانونمداری دارند و در کمال ناباوری به دوربین زل می‌زنند و دروغ‌های شاخدار را سریالی پشت هم قطار می‌کنند که ما متعهد به قانون هستیم. در حالی که اگر حقیقت برملا شود افکارعمومی متوجه خواهد شد که نه تنها کسی در این فرایند صداقت ندارد بلکه انگار مسابقه قانون‌شکنی در حال اجراست و مدیری که بیشتر دروغ بگوید برنده واقعی داستان است!
انتهای پیام/