نخستین دوره «هفته دیزاین تهران» از ۲۰ تا ۲۶ آبان ۱۴۰۴ در دو محور بخش نمایشگاهی و بخش شهری در نقاط مختلف شهر شامل خانه‌های تاریخی، گالری‌ها، موزه‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز فرهنگی برگزار می شود. این ساختار دوگانه هم امکان نمایش حرفه‌ای در فضای نمایشگاهی را فراهم کرده و هم دیزاین را به متن شهر و زندگی روزمره پیوند می‌زند.
طرفداران گالری گردی جمعه‌ها، این هفته با حضور در نمایشگاه هنرمندان پیشکسوت تجسمی در فرهنگسرای نیاوران با همراهی چهره‌های سینما، تئاتر و تلویزیون، رادیو و تجسمی به تماشای آثار هنرمندانی پرداختند که همه آنها دارای مدرک درجه یک هنری و از چهره‌های شاخص و تکرار نشدنی در حوزه تجسمی هستند.
مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت با اشاره به برگزاری سومین نمایشگاه بزرگ آثار هنرهای تجسمی هنرمندان پیشکسوت با نمایش ۲۰۰ اثر گفت: راه اندازی بازار بزرگ هنر ایران بیش از پیش ضرورت دارد و این بازار برای کشور ارز آوری خواهد داشت.
محمدجواد حق‌شناس مدیرمسئول هفته‌نامه نیم‌روز به بهانه نمایشگاه آثار بهرام دبیری، یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
ایستگاه تازه تأسیس «مریم مقدس» در خیابان کریم‌خان، روبه‌روی کلیسای سرکیس مقدس، به نقطه‌ای برای مکث و تأمل رهگذران تبدیل شده است. نام این ایستگاه، در کنار معماری مدرن و طراحی هنرمندانه‌اش باعث شده نگاه‌ها را به خود جلب کند.
در هر دانشکده هنر در ایران، دانشجویان از نخستین ترم با نام‌ها و جنبش‌هایی روبه‌رو می‌شوند که ریشه در اروپا دارند: رنسانس، باروک، امپرسیونیسم، سوررئالیسم، مدرنیسم و پست‌مدرنیسم.
حسین نوروزی گفت: در گذشته، گلریزان در زورخانه‌ها برپا می‌شد؛ جایی که مردان، هم برای ورزش و هم برای تربیت نفس گرد می‌آمدند. امروز همان کارکرد را می‌توان در گالری‌ها جست.
نمایشگاه «مِهر آسمان» با این بیانیه که «در روزهایی که مهر در آسمان جاری‌ست، باهم مهربان باشیم» با حضور جمعی از هنرمندان تجسمی و چهره‌هایی از نسل‌های مختلف هنر معاصر ایران برای کمک به آزادی یک هنرمند زندانی در مجموعه فرهنگی و هنری آسمان برگزار شد.
محمد علی رجبی از شاگردان استاد فرشچیان گفت: قرار نیست همه عیناً پا جای پای استاد فرشچیان قرار دهند و کار استاد را تکرار کنند.
علیرضا پیروزان به «ایران» گفت: آثار خاکدان را می‌توان در پرتو مفهوم نوستالژی فرهنگی در هنر معاصر ایران فهمید. نوستالژی در اینجا صرف دلتنگی برای گذشته نیست، بلکه نوعی بازخوانی انتقادی زمان ازدست‌رفته است.
واحد خاکدان (۱۴۰۴-۱۳۲۹)، از شاگردان نسل پس از رئالیسم اجتماعی دهه ۱۳۴۰، از همان آغاز مسیر هنری‌اش رویکردی متفاوت برگزید. او از تصویرگری چهره‌ها و مناظر بیرونی فاصله گرفت و به درون خانه و ذهن رفت: جایی که اشیا خاموش اما پر از حافظه‌اند.
آخرین قلم در مرکب خشک شده، برگه‌هایی نیمه‌کاره بدون امضا، عکس‌ها و مستندات مربوط به رضا مافی، همان رضا خوشنویس مشهور سریال هزاردستان که در پشت صحنه این سریال، بر اثر حادثه‌ای درگذشت.
آثار هنری را می‌توان نگاه کرد. می‌توان دید. می‌توان تماشا کرد. می‌توان زبان ویژه هر اثر هنری را فهمید.
دوسالانه ونیز به طور رسمی افتتاح شد، جشنواره ۸ ماهه هنر و فرهنگ که ایران در این دوره با محوریت مظلومیت کودکان غزه حضور دارد.