فیودور داستایفسکی، کار نوشتن آخرین رمان خود یعنی «برادران کارامازوف» را سال ۱۸۷۸ آغاز کرد. این اثر به صورت پاورقی از ژانویه ۱۸۷۹ تا نوامبر ۱۸۸۰ در مجله روسی «وستنیک» منتشر میشد.
کارلوس فوئنتس نویسندهای است که توانسته از سرچشمههای ادوار گوناگون فرهنگ سیراب شود، در فرهنگ و ادبیات ملتهای بسیار کندوکاو کند و از هر یک خوشهها برگیرد.
در سراسر آثار کارلوس فوئنتس، روایت نه بازگویی واقعیت، بلکه آفرینش دوباره هستی است. او نویسندهای است که میداند جهان از کلمه ساخته شده و هر واژه حامل نوعی قدرت احضار است.
کارلوس فوئنتس نویسندهای است که توانسته از سرچشمههای ادوار گوناگون فرهنگ سیراب شود، در فرهنگ و ادبیات ملتهای بسیار کندوکاو کند و از هر یک خوشهها برگیرد. با این همه و بهرغم فرارفتن از مرزهای ملی و منطقهای، نویسندهای عمیقاً مکزیکی-آمریکای لاتینی باقی مانده است.
در جهان کارلوس فوئنتس (۲۰۱۲-۱۹۲۸)، تاریخ همیشه زنده است؛ نه به مثابه گذشتهای دفنشده، بلکه همچون تنی که پیوسته پوست میاندازد تا چهرههای تازهای از همان زخمهای کهن را آشکار کند.
کتاب «در زمان من: خاطراتی شخصی و سیاسی» نوشته دیک چنی و دخترش لیز چنی است که شامل خاطرات یکی از جنجالیترین شخصیتهای سیاسی آمریکا میشود که کارنامه سیاسی طولانی و برجستهای دارد.
استیون هایز، نویسنده کتاب «چنی: ناگفتههای قدرتمندترین و جنجالیترین معاون رئیسجمهوری آمریکا» اثر خود را با شرح چگونگی گفتوگوهایش با دیک چنی طی ۳۴ ماه آغاز میکند.
کتاب «در زمان من: خاطراتی شخصی و سیاسی / In My Time: A Personal and Political Memoir» نوشته دیک چنی و دخترش لیز چنی است که شامل خاطرات یکی از جنجالیترین شخصیتهای سیاسی آمریکا میشود که کارنامه سیاسی طولانی و برجستهای دارد.
از کتابخانه اقامتگاه معاون رئیسجمهوری در واشنگتن گرفته تا کابین هواپیمای نیروی هوایی شماره دو؛ استیون هایز، نویسنده کتاب «چنی: ناگفتههای قدرتمندترین و جنجالیترین معاون رئیسجمهوری آمریکا/ Cheney: The Untold Story of America’s Most Powerful and Controversial Vice President» اثر خود را با شرح چگونگی گفتوگوهایش با دیک چنی طی ۳۴ ماه آغاز میکند.
در لایه زیرین روایت، «سرزمین گوجههای سبز» شهادتی است از تجربه زنانه در برابر ساختاری مردمحور و خشن.
احسان قبادی مترجم سرزمین گوجههای سبز درباره این کتاب، یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
نام هرتا مولر تنها یادآور یک نویسنده برنده نوبل نیست؛ بلکه نماد روایتی است که از دل خاموشی، اضطراب و تبعید میجوشد.
در میان آثار ادبی اروپای شرقی، کمتر رمانی توانسته همچون Herztier با نام اصلی «حیوان درون» یا همان «سرزمین گوجههای سبز» هرتا مولر، در ذهن خوانندگان تصویر آشوب و سکوت را همزمان زنده کند.
کتاب «فلسفه زندگی زناشویی» از درونمایه فلسفی برخوردار است و هم لحنی طنزآمیز دارد، هرچند رویکردی انتقادی دارد، اما خشک نیست و هنرمندانه ما را به بیشتر اندیشیدن وامیدارد.
بیشتر مردم میخواهند شاد باشند و شادی را از راههای مختلفی جستوجو میکنند - از راه کسب درآمد بیشتر یا شغلی معتبرتر، خانهای نزدیک دریا یا خرید یک ماشین جدید. با این حال، شواهد حاکی از آن است که تغییر شرایط زندگی فرد (به عنوان مثال، وضعیت تأهل، شغل، محل زندگی و درآمد) بهترین راه برای زندگی بهتر نیست.
مینا مهریزی روزنامهنگار درباره کتاب «زندگی خوب: ۳۰ گام فلسفی برای کمال بخشیدن به هنر زیستن» یادداشتی را به روزنامه ایران ارائه کرد.
طهحسین فراهانی روزنامهنگار گفت: «والدن دوم» بیش از یک رمان آرمانشهری است؛ این اثر به نوعی پلی است میان روانشناسی رفتاری و فلسفه اجتماعی.
روانشناس برجسته رفتارگرا، بی. اف. اسکینر، سال ۱۹۴۸ رمانی با عنوان «والدن دوم» منتشر کرد که در زمان خود نهتنها نوآورانه بلکه بحثبرانگیز بود.
جهانگیر شهلایی نویسنده و منتقد ادبی درباره رمان شمال دوردست یادداشتی به روزنامه ایران ارائه کرد.
علیرضا پیروزان به «ایران» گفت: در جهانی كه همچنان درگیر بحران معناست، بازخوانی مالرو یادآور آن است كه ادبیات میتواند بیش از آینه جهان، آتش درون انسان را برافروزد.