در سال ۱۳۴۸، ناصر تقوایی همراه با داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی سه آغازگر اصلی «موج نوی سینمای ایران» بودند. هر سه برآمده از نگاهی تازه به جامعه و ادبیات بودند؛ اما تقوایی شاید در این عرصه روشنفکرانه‌تر گام برداشت.
جایگاه ناصر تقوایی در سینمای ایران نه‌فقط به‌خاطر آثار درخشانش، بلکه به‌دلیل نگاهی منحصربه‌فرد به فرم، روایت و میزانسن است.
نوشتن فیلمنامه ۱۵ قسمتی «کوچک جنگلی» بیش از یک‌سال وقت ناصر تقوایی را گرفت و پیش تولید آن دو سال زمان برد، اما ناصر تقوایی بعد از ۳ سال کوشش در سال ۱۳۶۱ از کارگردانی و تولید سریال حذف شد و این متن هرگز به تصویر نرسید.
ناصر تقوایی، فیلمساز، نویسنده و عکاس نامدار، در حالی چشم از جهان فروبست که آثار و اندیشه‌اش همچنان در قلب فرهنگ و هنر ایران می‌تپد.
آیین نکوداشت «محمد عزیزی» به بهانه نیم قرن چاپ کتاب، در سلسله نشست‌های عصر روشن در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.
این کتاب حاصل سال ها پژوهش درباره بازتاب تهران در نوشته‌ها و سفرنامه‌های جهان‌گردان و دیپلمات‌های خارجی است و می کوشد سیمای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی پایتخت را در آیینه نگاه دیگران بازنمایی کند.
فرید مرادی گفت: ما مدیون همه افرادی هستیم که صنعت نشرمان را پایه‌گذاری کرده و سهمی در ارتقاء آن داشتند؛ از میرزا زین‌العابدین تبریزی، اعتمادالسلطنه، میرزا قلی‌خان هدایت گرفته تا ایرج افشار و علی‌اکبر سیاسی که نشر دانشگاهی را در ایران پایه‌گذاری کردند.
در سال‌هایی که سایه سیاست‌های پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بر صنعت نشر ایران سنگینی می‌کرد، نام همایون صنعتی‌زاده به‌عنوان ناشری باانگیزه و دارای ایده‌های نو در این صنعت و مدیری متفاوت مطرح شد.
کتاب «تجدید حیات صوفیه» را می‌توان از جنبه‌های مختلف تحلیل و نقد کرد. اولین نکته مثبت، انتخاب موضوع و تمرکز بر دوره‌ای است که به‌طور سنتی کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.
کتاب «تجدید حیات صوفیه: در ایران عصر زندیه و قاجاریه» نوشته مسعود شیربچه و منتشرشده از سوی نشر روزنه، تلاشی است کم‌نظیر برای بازخوانی بخشی از تاریخ ایران که تا امروز کمتر بدان توجه شده است.
ابراهیم قیصری، نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته خوزستانی، بیش از شش دهه از عمر خود را وقف آموزش، پژوهش و ترویج فرهنگ و ادب فارسی کرده است.
در کوچه پس‌کوچه‌های تاریخ ادب ایران، دو سرو بلندقامت بیش از دیگر بزرگان ادبیات، سر بر آسمان برافراشته‌اند؛ «سعدی» با نغمه‌های شیرین حکمت و عشق و «حافظ» با غزل‌هایی که از آسمان الهام گرفته است.
یکی از جنبه‌های منحصربه‌فرد آثار شفیعی کدکنی، پیوند میان عرفان و آزادی است.
استاد امروز ۸۶ ساله می‌شود و طبعاً از بخت‌یاری ما بوده است که در زمین و زمینه و زمانه‌ای زیستیم که هم‌عصر محمدرضا شفیعی کدکنی باشیم. بی‌گمان در چنین تنگنایی است که - به قول آن شاعر بزرگ درگذشته - دشواری وظیفه را به تمامی حس می‌کنی. اینکه بخواهی تنها در چند خط از استاد فرخنده فال بنویسی و درگذری و البته هشیار هم باشی که از سویی در ورطه شعار و تکرار درنغلطی و از سویی نیز به اندازه چوب‌خط خود از پس تصویر این دردانه برآیی.
کتابخانه بین‌المللی مونیخ در فهرست سال ۲۰۲۵ خود نام پنج کتاب ایرانی را قرار داد.
اگر آغاز ادبیات معاصر فارسی را کم‌وبیش مقارن با جنبش مشروطه بگیریم، می‌توانیم بگوییم ادبیات معاصر ما تفاوت‌های بسیاری با ادبیات کلاسیک‌مان دارد. ادبیات معاصر نه‌تنها مبین ایدئولوژی شاهان نیست، بلکه غالباً در مخالفت با معتقدات آنان شکل گرفته است.
لاسلو کراسناهورکایی/ László Krasznahorkai، نویسنده و فیلمنامه‌نویس مجارستانی به‌خاطر رمان‌های ویران‌شهری (دیستوپیایی) و مالیخولیایی‌اش به‌عنوان وارث سنت تاریک و درخشان ادبیات اروپای مرکزی شناخته می‌شود. او امسال توانست نظر آکادمی سوئد را جلب کرده و جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۵ را از آن خود کند.
محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک)، شاعری است که در مرز میان سنت و تجدد ایستاده و منتقد و محققی که به یاری دانش وسیع خود در زبان‌های فارسی و عربی، پیوندی میان زیبایی‌شناسی کلاسیک و حساسیت‌های مدرن برقرار کرده است. بررسی شعر و اندیشه او، نه‌فقط بازخوانی یک شاعر، بلکه تأملی در نسبت شعر، قدرت، سنت و مدرنیته در جامعه ایرانی است.
وقتی تاریخ علم و فناوری را مرور می‌کنیم، لحظاتی هست که در آنها نه فقط ابزارها، بلکه خود معنای انسان بودن دستخوش تغییر می‌شود. اختراع ماشین چاپ، انقلاب صنعتی و ظهور اینترنت از این دست لحظات بوده‌اند.
آیین رونمایی از کتاب «تقریر عشق» همراه با محفل شعرخوانی نوجوانان و شاعران برجسته کشور، با حضور سردار مهدی امیریان، مدیرعامل موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در سالن خلیج فارس این موزه برگزار شد.